Titelbeschrijving:                  

Auteur:                                    Kees van Beijnum                      
Titel:                                        Het mooie seizoen                                                
Plaats/ jaartal van uitgave: Amsterdam/ Antwerpen, 2017
Uitgeverij:                               De bezige bij    
Genre:                                     Psychologische roman

2 Inhoud (samenvatting)
In de eerste drie kleine hoofdstukjes maken we kennis met de drie vertellers. Beatrijs is medewerker van jeugdzorg en is belast met probleemgezinnen. Ze is een paar maanden geleden begonnen met hardlopen en haar man Thomas maakt intussen zijn droomreis door Zuid-Amerika. Haar zoon Arno wordt zestien jaar en ze heeft een boottochtje in een sloep voor hem geregeld. De bijna veertiger Christian Beckman woont vlak bij hen in Nieuw-Sloten en bezoekt zijn vader Louis Beckman, die vroeger een gerenommeerde filmproducent was,(winnaar o.a. Gouden Kalf)  maar recent een ongeluk heeft gekregen en in een verpleeghuis is opgenomen. 

Het boottochtje dat Arno en zijn vrienden Pablo en Milo maken mislukt, omdat er twee andere vervelende scooterknullen (Ritch en Darko) het roer overnemen en de twee meisjes Nina en Rosanne, op wie Arno wel  verliefd is, zich laten inpalmen door de macho's. Intussen gebruiken Arno en Pablo drank en drugs. De macho's  veroorzaken bovendien schade aan de sloep, waardoor Arno de borgsom van 200 € niet terug krijgt. Het wordt voor hem nog erger als hij kort daarna op school zijn rugzak (met boeken en dure rekenmachine) gestolen ziet en ook nog voor homo wordt uitgemaakt. Hij moet met de bus naar huis en maakt daarna kennis met zijn buurman Christian Beckman. Hij is namelijk op zoek naar hun verdwenen huispoes.

Christian vindt in het huis van zijn vader  een envelop met 52.000 € in coupures van 500 en 100. Hij merkt ook dat zijn vader regelmatig een mooie en jonge Bulgaarse hoer liet komen, want die staat ineens voor zijn neus en wil geld zien.  Hij geeft haar 100 €  en vergoedt Arno de borg van 200 €.  Die had de schade verborgen gehouden voor zijn moeder. Zij heeft namelijk een drukke baan met de situaties in de probleemgezinnen. Er is er één waarin een vijfjarig meisje stelselmatig door haar "bonusvader"wordt mishandeld. Ze kan niet adequaat genoeg ingrijpen, hoewel de buren en de biologische vader van Joëlle waarschuwen.   

Van lieverlede komen we als lezer te weten van de achtergronden van de vertellers. Beatrijs had ooit haar man beloofd samen de droomreis te maken, maar omdat ze ambities heeft in haar werk (ze heeft nota bene  gesolliciteerd als teammanager) laat ze hem alleen gaan. Hun liefdesrelatie lijkt wat uitgebloeid. Thomas is kunstenaar en huisman en zij moet de pecunia binnenbrengen.
Arno die meer met zijn vader dan zijn moeder heeft, wil geen nerd zijn op school, maar valt buiten de populaire groepjes en doet daarom nauwelijks zijn best. Hij heeft het helemaal niet meer naar zijn zin. Christian was ooit biologieleraar en werd verliefd op Saar, de conciërge op school. Ze maakten samen plannen om in Groningen een B&B in een boerderij te maken. Maar Saar is snel op hem uitgekeken en hij keert terug naar Amsterdam. Hij voelt er niets meer voor om niet-willende scholieren les te geven en trekt er dagelijks op uit om vogeltjes te zien. Daarmee kweekt hij een pedo-imago voor buitenstaanders.

Voor alle drie rijzen er problemen. Joëlles  ouders verdwijnen met de noorderzon. Beatrijs wordt verweten dat ze het gezin niet goed heeft begeleid en wordt op non-actief gestuurd. Arno heeft  het door het pesten wel gezien op school en spijbelt structureel. Hij blowt veel en zit in een verkeerd circuit. Hij komt overdag met Christian in aanraking, die hem bijles wil geven maar ontdekt het geld in de slaapkamer. Hij maakt een selfie met de biljetten en dat veroorzaakt later grotere problemen. Hij neemt ook een biljet van 500 mee, maar legt dat later weer terug. .

Beatrijs hoort van haar leidinggevende dat Joëlles ouders in de Ardenne  zijn opgepakt, maar ook dat Joëlle is teruggevonden. De immateriële schade voor haar is al groot. Joëlles biologische vader heeft de publiciteit gezocht en de jeugdzorg (in casu Beatrijs) komt er slecht af. Van Coen, haar leidinggevende, hoort Beatrijs dat ze voor de functie van teammanager gepasseerd is door een jonge vrouw. Ze weet nog niets van het spijbelen van Arno en mist nu steun en toeverlaat Thomas die in Zuid-Amerika verblijft, erg.

Intussen komt Arno in grotere problemen. De foto met selfie en de euro's maakt de hangjongeren in zijn omgeving begerig. Zij vinden dat Christian bovendien een pedofiel is (ze hebben hem betrapt met een meisje in een park, dat hij overigens wilde helpen na een val van haar fiets) en gestraft moet worden. Ze willen dat Arno hun de weg wijst naar en in het huis van Christian. Arno  loopt op het laatste moment weg en belt 112. Maar Christian is toch het slachtoffer van de overvallers: hij wordt flink in elkaar gebeukt  en ligt een paar dagen stevig gewond in het ziekenhuis. Gelukkig is niet het hele bedrag van 52.000 € verdwenen, omdat hij slim genoeg het geld verdeeld had op twee plekken.

Arno en zijn moeder zien Christian (met mitella en kruk)  een keer op het zebrapad als ze naar school rijden. Arno's spijbelgedrag is namelijk ontdekt en Arno moet met zijn moeder op school komen om te redden wat er nog te redden valt. Hij bekent haar onderweg meteen  dat hij zijn vader Thomas heeft gevraagd naar huis te komen. Dat had zijn moeder natuurlijk ook kunnen/moeten doen. Nadat op school alles geregeld is (hij mag gemiste toetsen inhalen) spreekt hij nog een keer met Christian. Die is blij dat Arno 112 gebeld heeft, anders had hij het niet overleefd. Arno ziet die aardige man als een zeldzaam overgebleven exemplaar van de mens.

Arno overdenkt zijn positie in het leven. Hij heeft fouten gemaakt, maar hij zou zijn best kunnen gaan doen op school. Het hele verhaal door heeft hij gedacht dat het in het leven niet om diploma's draait. Zijn grote  voorbeelden zijn Steve  Jobs, Bill Gates en Jerry. Er is echter hoop: hij is nog maar een jongen. 

Samenvatting van: https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/het-mooie-seizoen-kees-van-beijnum

3 De Verdieping

3.1 Compositie en tijdsverloop
De compositie is abo vo, aan het begin van het boek worden de drie hoofdpersonages voorgesteld, waarna het verhaal op gang komt. Het voorstellen van de personages gebeurt tijdens een gebeurtenis in hun leven, waar later in het verhaal verder op in wordt gegaan.

Het is lastig in te schatten in welk jaar het verhaal zich precies afspeelt, maar door de sociale media die aan bod komt in het verhaal kun je concluderen dat het verhaal zich rond het begin van de 20e eeuw afspeelt. Wel weet je als lezer dat het verhaal zich afspeelt in de lente.
Het verhaal wordt chronologisch verteld en er zitten geen flashbacks in. Wel denken de personages soms na over hij dingen in de toekomst kunnen lopen.
Het boek heeft geen proloog en epiloog.

3.2 Ruimte
Net als in veel boeken van Kees van Beijnum speelt ook dit verhaal zich af in Amsterdam. Alle personages wonen in Nieuw-Sloten. Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken. In de hoofdstukken van Beatrijs speelt een gedeelte van het verhaal zich af op haar werk, bij de probleemgezinnen thuis. Later in het verhaal speelt het verhaal zich af bij Beatrijs thuis, als ze door de vermissing van Joëlle thuis zit. In de hoofdstukken van Arno speelt het verhaal zich in eerste instantie veel op straat af, waar hij veel is in verband met het spijbelen. Later speel het verhaal zich grotendeels af bij Christiaan thuis, waar Arno verblijft onder schooltijd. In de hoofdstukken van Christiaan speelt het verhaal zich vooral bij hem thuis af.

3.3 De wijze van vertellen
De opbouw van de roman gebeurt in 35 genummerde hoofdstukken die echter geen titel hebben. Er zijn drie verschillende vertellers; ze vertellen personaal en in de tegenwoordige tijd. Omdat de drie vertellers in elkaars leven grijpen, komen er hoofdstukken voor die als het ware parallel worden verteld : wat bij de ene verteller voorkomt, wordt ook door een andere verteller overgenomen. De volgorde van de hoofdstukken is chronologisch.
De drie vertellers zijn Beatrijs, iemand van jeugdzorg die probleemgezinnen moet begeleiden, haar zestienjarige zoon Arno, die eigenlijk zelf een probleemjongere is en de bijna veertiger Christian Beckman, de zoon van een beroemde filmproducent.
Ik vond het fijn om het verhaal via meerdere perspectieven te lezen. Zo kom je er als lezer achter hoe de verschillende personages over iets denken.

3.4 Thema

Desillusie:
Eén van de mogelijke thema's van deze roman is dat van de desillusie. De drie vertellers zijn eigenlijk alle drie "menschen van goede wil ", maar alle drie krijgen ze met een flinke desillusie te maken. Beatrijs lijkt uit de door haar vertelde anekdotes een betrokken medewerker van Jeugdzorg te zijn, maar er gaat door allerlei instanties en tegenstrijdige regels het een en ander mis, waardoor ze niet optimaal kan handelen. Misschien is ze zelf ook niet helemaal attent en zijn sommige verwijten terecht, maar het ontbreekt haar zeker niet aan goede wil. Maar ze krijgt wel de kous op de kop als de vijfjarige Joëlle met het door haar begeleide probleemgezin verdwijnt. Haar biologische vader weet in een tv-programma de schuld in de schoenen van de jeugdzorg te schuiven. Uiteindelijk komt het goed met het meisje: tenminste ze wordt gevonden, maar er ligt een duidelijke schuldvraag bij Beatrijs. Ze kan o.a. hierdoor ook niet de door haar gewenste promotie tot teammanager maken. Daarvoor heeft ze nota bene de droomreis naar Zuid-Amerika die ze vroeger had afgesproken met Thomas laten schieten. Ook voor Arno is er een desillusie: hij kan het niet trekken op school. Bij het boottochtje heeft hij nog goede hoop op iets leuks met Rosanne, maar door de komst van de twee macho's Ritch en Darko gaat ze aan zijn neus voorbij. Daarbij wordt hij op school gepest, zijn rugzak wordt gestolen en hij wordt voor "homo" uitgemaakt. Hij hoort er niet meer bij op school en hij besluit te spijbelen. Dat is toch een vorm van een minderwaardigheidscomplex. Hij mist zijn op reis zijnde vader. Hij zit ook nog eens in het verkeerde circuit, blowt veel en wordt door verkeerde vrienden voor hun karretje gespannen. Ook voor Christian is er een desillusie. Hij was verliefd op de leuke conciërge van zijn school, Saar. Ze wilden van een boerderij in Groningen een B&B maken, maar toen ze er bezig waren en de verbouwing tegenviel, was Saar ook op hem uitgekeken en kon hij terug naar Amsterdam. Ook in zijn baan als leraar was hij niet gelukkig. Lesgeven aan niet-willende jongeren beviel hem niet. Hij is een erg aardige man die door een groep hangjongeren ten onrechte voor pedo wordt uitgemaakt en daarvoor gestraft wordt. Bovendien steelt zijn buurjongen die hij ook al had willen helpen geld van hem. Toch geldt voor drie gedesillusioneerde vertellers dat er aan het einde toch nog enige hoop gloort aan de horizon van "het mooie seizoen."

3.5 Personages
Arno: Arno is een typische puber van bijna 16 jaar die aan alles twijfelt, nog het meeste aan zichzelf. Hij doet wanhopige pogingen om zichzelf een houding te geven, maar slaagt daar totaal niet in. Hij wil koste wat kost bij een groep horen: de nerds of de populaire kliek, het maakt hem niet uit. Ondanks zijn pogingen valt hij toch overal tussen.
Beatrijs: Beatrijs is de moeder van Arno. Ze begeleidt kinderen van probleemgezinnen. Hoewel haar werk allesbehalve gemakkelijk is en ze vaak te maken krijgt met weerstand en agressie, doet ze het met volle passie. Ze gaat zelfs zo erg op in haar baan, dat ze bereid is om er haar huwelijk voor op de helling te zetten. Dat het vooral haar man is die een band heeft met hun zoon, wordt pijnlijk duidelijk wanneer hij voor een aantal maanden zijn lang verwachte reis naar Patagonië maakt en Beatrijs en Arno op elkaar aangewezen zijn.
Christian Beckman: Christian probeert zijn leven weer op de rails te krijgen na de breuk met zijn partner en zijn ontslag als leraar. Hij houdt van regels, duidelijkheid en rechtvaardigheid, eigenschappen die hij tevergeefs bij zijn eigen vader zoekt.

3.6 Titel, ondertitel en motto
Titelverklaring:
Christian Beckman had vroeger een betere band met zijn lieve moeder dan met zijn succesvolle/ beroemde vader. Vroeger ging hij met zijn moeder op vakantie naar Frankrijk, waar hij erg van genoot. Ook zongen ze thuis vaak Franse liedjes.
In een van die liedjes kwam ‘’het mooie seizoen’’ letterlijk voor: "Le printemps est arrivé, la belle saison." (De lente is aangebroken, het mooie seizoen).

De handeling van de roman speelt zich voornamelijk in de lente af. De drie vertellers gaan allen door een dalletje, maar komen er in de lente toch wel min of meer weer bovenop. De lente is dan het mooie seizoen, het seizoen waar mensen na de winter toch hartstochtelijk naar verlangen.  Het is het mooie seizoen van de "hoop." 

Ondertitel: n.v.t
Motto: n.v.t

3.7 Motieven

Verliefdheid
Arno is wel "puberverliefd" op Rosanne uit zijn klas. Hij beeldt zich allerlei dingen in op weg naar zijn boottochtje. Ze doet voor hem af als ze tijdens het vaartochtje meer ook heeft voor de twee macho's, Ze vertrekt ook met een van hen op de scooter. Later op school is ze toch wel hulpvaardig tegenover hem. Ze zendt hem proeftoetsen en aantekeningen toe.

Uitgebloeide liefdesrelatie
Christiaan heeft een relatie met Saar, de vrouwelijke conciërge op zijn school achter de rug. Nadat ze van Amsterdam naar Groningen waren vertrokken om een nieuw leven te beginnen in een B&B op een boerderij, had Saar het al snel gezien met de in haar ogen te rustige, saaie biologieleraar. De liefde werd bekoeld en ze bestookte hem met eisen via haar advocaat. Ook de relatie tussen Beatrijs en Thomas lijkt te lijden onder de tijd. Beatrijs heeft een baan en de kunstenaar Thomas rommelt maar wat aan, hij is ook huisman. Maar zijn grote droom is Zuid-Amerika te bezoeken en Beatrijs heeft vroeger beloofd dat ze mee zou gaan. Nu Thomas daadwerkelijk plannen maakt, haakt ze af. Ze kan haar baan niet zomaar loslaten. Thomas besluit daarom toch zijn droom na te jagen en gaat alleen. Via de mail houdt hij contact, maar hij informeert niet veel hoe het thuis gaat. Hij krijgt aan het einde van het verhaal te kampen met een insectenbeet, maar ook heeft Arno gevraagd of zijn vader wil terugkeren, gezien de problematiek waarin zijn moeder is gewikkeld.

Drugs
Arno en zijn vrienden zijn regelmatige gebruikers van wierri en jonko, de straattaal-termen voor soft drugs. Arno blowt er als zestienjarige vwo-4 leerling lustig op los. Dat is niet bepaald gunstig voor zijn schoolresultaten.

Seksualiteit
Bij Arno zie je een ontluikende seksualiteit. Op weg naar zijn vaartochtje heeft hij ideeën over wat hij zou kunnen doen bij Rosanne. Het feest gaat niet door. Hij wordt ook seksueel opgewonden als hij de moeder van zijn vriendje 's avonds naakt ziet zwemmen.

Coming of age
Arno heeft sterk te maken met de problemen die bij het ouder worden horen. Hij voelt zich op school niet geliefd, hij wil zijn best niet doen en hij gaat met de verkeerde vrienden om: de jongens die hem wel van zijn vriendinnetje en zijn geld willen afhelpen. Hij moet goed bij zichzelf te rade gaan wat hij allemaal wel en niet wil. School vindt hij niet zo belangrijk, je hoeft geen hoge cijfers te halen . Voortdurend spiegelt hij zich aan mannen als Steve Jobs en Bill Gates. Aan het einde van de roman neemt hij zich toch voor om beter op school zijn best te doen. Hij krijgt van school kansen om zijn gemiste proefwerken in te halen. Ook zijn ontluikende seksualiteit is een teken van zijn coming of age.

Pesten op school
Arno wordt wel gepest op school. Hij hoort er duidelijk niet bij. Het element waaruit je het als lezer kunt afleiden is dat zijn rugzak onder schooltijd wordt gejat en dat vriendjes hem bij de bushalte te na komen en hem uitschelden voor homo.

Moeder-zoonrelatie
De relatie tussen de moeder van Arno en hemzelf is minder goed. Ze zit wat school betreft eerst echt op zijn lip, maar heeft aan de andere kant te weinig tijd voor hem door haar baan die veel energie vergt. Christiaan heeft door de afwezigheid van zijn vader wel een goede band met zijn moeder gehad. Ze gingen vroeger samen op vakantie naar Frankrijk waar ze samen echt van genoten. Hij krijgt door haar belangstelling voor de Franse taal en ze zingen samen Franse chansons. Uit één ervan komt de titel van de roman "la belle saison."

Prostitutie
De vader van Christian die er al een overspelig seksleven op nahield, liet ook in de laatste jaren een Bulgaarse prostituee langskomen. Christian ontvangt haar omdat ze vertelt dat ze een huishoudelijke hulp is. Hij geeft haar 100 € van zijn vaders geld. Nadja is er niet helemaal tevreden mee.

Hoop
Aan het eind lijkt er toch wel wat hoop te gloren voor de vertellers. Arno ziet dat hij ene lans krijgt van school, Christian heeft toch nog genoeg geld over na de inbraak en Beatrijs gaat weer aan de slag en ze weet dat Thomas op verzoek van Arno weer naar huis zal komen.

3.8 Schrijfstijl
De stijl van Kees van Beijnum is bekend. Hij is een ras verteller met een hoog verteltempo. De woorden zijn niet al te moeilijk en de dialogen zijn levensecht.
Vooral in de hoofdstukken van Arno die met o.a. Marokkanen omgaat, is het taalgebruik erg aangepast aan de jeugdcultuur. Arno en zijn vrienden spreken over wierri (wiet), jonko,(joint)  durum (soort Turkse wrap) tsjappie (maatje) gesnitcht (verraden) zemmel (klootzak) ."Van ziek blij naar ziek boos is een ziek klein stapje." 
In Arno's hoofdstukken gebruikt Kees van Beijnum straattaal. Dit draagt zeker bij aan hoe realistisch het verhaal overkomt. In de hoofdstukken van Beatrijs en Christiaan gebruikt hij gewoon spreektaal.

3.9 Literaire stroming en auteur
Kees van Beijnum woont in Amsterdam, dit verhaal speelt zich dan ook af in zijn geboortestad. 
Deze minder streng gescheiden lijn tussen auteur en het verhaal is kenmerkend voor het postmodernisme. 
Net als het gebruik van meerde perspectieven die hun kijk op een bepaalde situatie laten zien.
Postmoderne romans geven geen antwoorden, maar stellen wel vragen over ethische kwesties. (vb: Is het terecht dat Beatrijs op non actief wordt gezet?)

4 Keuzeopdracht (Interview de hoofdpersoon)
Het boek bevat meerdere hoofdpersonen, voor deze opdracht heb ik hoofdpersoon Arno gekozen.

Arno, ik heb meegekregen waar je in je jeugd zowel allemaal tegenaan gelopen bent en ik heb veel begrip voor hoe je met de situatie en de tegenslagen om bent gegaan.
Door dit interview hoop ik wat meer te weten te komen over de redenen achter je keuzes en je gevoelens.

‘’Hoe vind je het dat je moeder probleemgezinnen begeleidt?’’
Ik waardeer het werk dat ze doet enorm. Het valt me wel op dat ze het er soms erg moeilijk mee heeft. Ik weet vaak niet goed hoe ik op haar moet reageren als ze met haar werk in haar maag zit. Het gevoel dat ik haar op haar mindere momenten niet lastig moet vallen met de dingen waar ik zelf tegenaan loop is erg groot. Dat heeft ertoe geleidt tot een minder goede communicatie tussen ons, wat ik erg jammer vind.

‘’Is de verminderde relatie met je moeder de rede geweest voor je spijbelgedrag?’’
Nee, dat zie ik zelf niet als de rede van het spijbelen. Op school werd ik vaak gepest en hoorde ik er niet bij. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer naar school ging, ook al wist mijn moeder dit niet. Het feit dat mijn moeder niet lekker in haar wel zat na het voorval met Joëlle, heeft er wel aan bijgedragen dat ik er niet met haar over sprak.

‘’Hoe kijk je terug op de tijd dat je verkeerde vrienden had?’’
Tja… Nu ik ietsjes ouder ben zie ik in dat ik steviger in mijn schoenen had moeten staan tegenover de vrienden van Milo. Op het moment zelf vond ik het vooral fijn dat ik erbij hoorde. Natuurlijk had ik door dat het gene dat de jongens deden niet pluis was. Dat is ook de rede waarom ik uiteindelijk heb besloten niet meer met ze om te gaan.

Interessant om te horen allemaal! Ik ben blij je even gesproken te hebben. Hopelijk horen we elkaar snel weer. Bedankt voor je tijd.

5 Literaire vormen
Het boek behoort tot het hoofdgenre: proza. Het is namelijk een langer stuk tekst met literaire inhoud. Er wordt een verhaal verteld en het bestaat uit meerdere hoofdstukken.
Het boek behoort tot het hoofdgenre: epiek (Literatuur waarin het verhaal centraal staat.) Je zou ook kunnen zeggen dat het boek behoort tot de lyriek, aangezien het de gevoelens van Beatrijs en Arno erg belangrijk zijn.

Extra
Het boek zou zowel tot de epiek als de lyriek kunnen behoren. Het verhaal is namelijk wel belangrijk (epiek), maar de gevoelens en emoties van Beatrijs en Arno spelen ook een hele grote rol in het verhaal en zijn erg belangrijk (lyriek).
De compositie is ab ovo, aan het begin van het boek worden de drie hoofdpersonages voorgesteld, waarna het verhaal op gang komt.
Het verhaal wordt op chronologische volgorde verteld.
Het verhaal heeft een discontinue vertelwijze. Er zijn opvallende perspectiefwisselingen, aangezien het verhaal wordt verteld vanuit drie personages.
Het verhaal bevat geen proloog of epiloog.
Het verhaal heeft een ik-vertelwijze, met meerdere vertellers: Arno, Beatrijs, Christiaan.
Het boek heeft een open einde.

In korte hoofdstukken wisselen de levens van de drie hoofdpersonages zich af. Aanvankelijk is er weinig dat de personages met elkaar bindt. Wat ze echter wel gemeenschappelijk hebben is de manier waarop ze zich aan de buitenkant van de maatschappij bevinden en in de knoop liggen met zichzelf. Bij Arne en Christian is dat erg letterlijk te nemen. Beide behoren bij geen enkele groep, vinden amper verbinding met andere mensen. Daarom is het ook des te verwonderlijker dat ze het wel van meet af aan met elkaar kunnen vinden, ook al is hun band alles behalve vrij van complexiteit. Beatrijs lijkt aanvankelijk wel in staat te zijn haar dromen na te streven. Ze heeft werk waardoor ze duidelijk gepassioneerd is en waaraan ze bovendien haar identiteit verleent. Gaandeweg komen echter ook bij haar vlekken op het mooie beeld. Haar huwelijk blijkt niet meer te zijn wat het is geweest en haar relatie met Arno wordt steeds dramatischer. De teleurstelling in zichzelf, in de omgeving en uiteindelijk in het leven in het algemeen is de verbinding tussen de personages, hoewel het hen niet dichterbij elkaar brengt.

Mening
Ik vond het boek ‘’Het mooie seizoen’’ erg leuk om te lezen. In het begin had ik er echter moeite mee om de relaties tussen de personen te ontdekken en erachter te komen waar het nu eigenlijk allemaal om ging. Door de relatief korte hoofdstukken heeft het boek een fijne structuur. Ook vond ik de manier waarop Kees van Beijnum het boek geschreven heeft erg prettig. Vooral in de hoofdstukken van Beatrijs was ik altijd erg benieuwd hoe het verhaal ging aflopen, aangezien dat erg onvoorspelbaar was. Dit zorgde er dan ook voor dat ik graag verder wilde lezen.

Bronvermelding:
- https://www.scholieren.com/verslag/zekerwetengoed/het-mooie-seizoen-kees-van-beijnum
- https://www.hebban.nl/spot/literatuurclub/nieuws/het-mooie-seizoen-kees-van-beijnum